Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 23, 2010

Bρε τον άπληστο...

                                       
Η κουρούνα και το περιστέρι

Μια κουρούνα ζήλεψε την τύχη των περιστεριών που έτρωγαν και έπιναν χωρίς κόπο και θέλησε να γίνει και η ίδια περιστέρι.
Έγινε άσπρη,  βολεύτηκε ανάμεσά τους και περνούσε μια χαρά.
Ώσπου μια μέρα θέλησε να κράξει, τα περιστέρια κατάλαβαν πως δεν ήταν ίδια μ’ εκείνα και την κυνήγησαν κακήν κακώς από κοντά τους.
Η κουρούνα  απογοητευμένη αποφάσισε να γυρίσει στη φάρα της. Οι όμοιές της όμως άσπρη καθώς την είδαν, την έδιωξαν μακριά .
 Έτσι η κουρούνα που τώρα δεν ήταν ούτε κουρούνα, ούτε περιστέρι, διωγμένη από παντού  έχασε και τους δυο τόπους και βουτηγμένη στη ντροπή της έμεινε μόνον να κάθεται να κλαίει.




              Μύθος του Αισώπου σε ελεύθερη απόδοση για την πλεονεξία.


Έχουμε και λέμε
Η απληστία γεννήθηκε μάλλον την ίδια στιγμή με τον άνθρωπο
Οι πρώτοι άπληστοι, οι πρωτόπλαστοι




      βρε πλεονέκτες, τόσα σαλατικά στον παράδεισο, το μήλο τι το θέλατε;


Αυτοκρατορίες και βασίλεια ανά τους αιώνες
Ασσύριοι, Βαβυλώνιοι, Ρωμαίοι, Αιγύπτιοι, Βυζάντιο, Μογγόλοι, Οθωμανοί,  Σελτζούκοι,  Μακεδόνες, Πέρσες,
αποικίες της Ευεώπης και άλλες… και άλλες...




                                                                

                                                                               Βασίλειο ήταν και πέρασε



Ελλάδα (εδώ και χρόνια)

Εξουσία
Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω, και το φυστικάκι μου απ’ το λαό το τρώω…
Τα κινητά μου και τ’ ακίνητα φτάσαν τα εκατό
νάναι καλά αυτοί που αφήνουν να τους πιάνω και τον κώ.. .
Βρε σύντεκνοι, μ’ αυτή την ευκαιρία για σύνταξη και για μισθούς να δίναμε τα… τρία;;;






 Άπληστη δεν είναι η κοιλιά καθώς λένε οι πολλοί, αλλά η λανθασμένη γνώμη πως η κοιλιά είναι ακόρεστη.
                                                
                                    
                                 Επίκουρος

ΥΓ.  Ξεκίνησα με σκοπό να δω το θέμα με σοβαρή ματιά, να παραθέσω αξιοπρεπώς κι εγώ στοιχεία επιστημονικά και τα λοιπά αλλά δεν μου βγήκε, εδώ είναι να γελάς αλλά  καλού κακού κλάψε πρώτα…

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 13, 2010

Αλήθεια που σκοτώνει ή ψέμα που γλιτώνει




Πες την αλήθεια!



Μια φράση που ακούγεται από την παιδική ηλικία, με έπαθλο την αποφυγή της τιμωρίας.
Να είναι άραγε η επιθυμία του γονιού να διδάξει άλλη μία αξία στο παιδί, να το προστατέψει από πιθανά ανεπιθύμητα γεγονότα ή μια απόπειρα διερεύνησης του χαρακτήρα του.



Από κει και πέρα, η φράση «πες την αλήθεια» μας τοποθετεί στη θέση του ανακριτή ή ανακρινόμενου σε πολλές περιστάσεις στη διάρκεια της ζωής.
Όλοι θέλουν να μάθουν την αλήθεια γιατί μισούν το ψέμα, υποτίθεται.



Δες κατάματα την αλήθεια σου λένε, το συστήνουν και οι ψυχολόγοι αν και κάποιες φορές αλήθειες και ψέματα μπερδεύονται γλυκά και βοηθούν στην αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων.



Έλα όμως που η αλήθεια είναι πικρή, τη λένε και μαύρη αλήθεια, επίσης είναι σκληρή, πρέπει να είναι και κακιά γιατί πονάει πολύ εκείνον που θα την ακούσει, μπορεί να γίνει αιματηρή, για να μη σας πω ότι τη λένε και γυμνή, να υποθέσω πως είναι και ξεδιάντροπη;



Είμαστε μαζοχιστές λοιπόν οι άνθρωποι, ζητάμε να μάθουμε όλη την αλήθεια ούτε καν τη μισή, ξέροντας πως τις περισσότερες φορές θα φέρει δυστυχία, αλλά στην πραγματικότητα προτιμούμε το ψέμα
Πες μου την αλήθεια με απάτησες, λέει ο σύζυγος που αν και σίγουρος εύχεται ν’ ακούσει το ψέμα.
Και άντε να πει ο άλλος την αλήθεια, ναι σε απάτησα, τι θα βγει και ποιον θα ωφελήσει όταν όλα μπορούν να συμβούν, από το να του βγάλει εκείνη τα μάτια, μέχρι να κάνει φόνο εκείνος για λόγους τιμής.



Το ψέμα δεν ζει τόσο ώστε να γεράσει, είπε κάπου ο Σοφοκλής
Μήπως η αλήθεια είναι αθάνατη; Σχετική είναι κι αυτή, άσε που κάθε λίγο πεθαίνει και ξαναγεννιέται.. Από την επιστημονική μέχρι την κοινωνική και ηθική αλήθεια, καθώς διαφορετικά αντιμετωπίζεται από τους διάφορους πολιτισμούς.



Ποιος θα με πείσει λοιπόν πως είναι πανάκεια η αλήθεια που πονάει, όταν στο χρυσόχαρτο του ψέματος είναι τυλιγμένη η ευτυχία;





Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 10, 2010

Έλα να παίξουμε μαζί...





Τώρα που άνοιξαν τα σχολεία, εμένα δεν μου αρέσει καθόλου. Με αναγκάζουν να ξυπνάω πολύ πρωί κι εγώ νυστάζω και δεν με αφήνουν στο σπίτι με τη γιαγιά μου που μου λέει ωραία παραμύθια και με πάνε σε ένα σχολείο που δεν έχει αυλή για να παίξουμε και μένουμε μέχρι το μεσημέρι σε ένα μεγάλο δωμάτιο και μας λένε να ζωγραφίσουμε και να κάνουμε ησυχία


Εμένα όμως μου παίρνουν τις ξυλομπογιές τα άλλα παιδιά και με κοροϊδεύουν που ζωγραφίζω κούκλες κι εγώ κάθομαι και κλαίω και μετά που όλοι παίζουν κι εμένα δεν με παίζει κανένας γιατί λένε πως είμαι μωρό αφού μου αρέσουν οι κούκλες κι εγώ κλαίω πιο πολύ.


Σήμερα όμως βρήκα ένα κοριτσάκι που λένε πως είναι νεραϊδομαγισσούλα και τη λένε Ελενίτσα αλλά τη φωνάζουν με το παράξενο όνομα http://www.apinkdreamer.blogspot.com/ που μου έμαθε ένα καινούργιο παιχνίδι και πολύ μου άρεσε.


Να πω, λέει, δέκα πράγματα που αγαπώ και να καλέσω δέκα φίλους μου να παίξουμε όλοι μαζί.


Τα δέκα πράγματα που αγαπώ είναι τα ίδια που αρέσουν στη μαμά μου, από κείνη τα άκουσα και την παρακάλεσα να τα γράψει.


1. Αγαπώ τη θάλασσα και το κολύμπι.


2. Αγαπώ τα δάση


3. Αγαπώ το περπάτημα


4. Αγαπώ να διαβάζω


5. Αγαπώ να γράφω ό,τι μου κατέβει


6. Αγαπώ το θέατρο


7. Αγαπώ τη γυμναστική


8. Αγαπώ να ταξιδεύω


9. Αγαπώ να την αράζω στα ταβερνάκια και να συζητώ με τους φίλους μου


10. Αγαπώ να μαθαίνω καινούργια πράγματα.


Και αφού αγαπώ όλα τα παραπάνω, θέλω να τα μοιραστώ με δέκα αγαπημένους φίλους και να μάθω τι αγαπούν κι εκείνοι.


Και τώρα που βρήκα το αγαπημένο μου παιχνίδι και αφού τα άλλα παιδιά δεν με παίζουν, εσύ που βλέπεις το όνομά σου παρακάτω, σε παρακαλώ…

Έλα να παίξουμε μαζί!


Θεοδοσία     - nefeloma
Ευγενία         - ideastudio
Σταύρος       -  negentropist
Ιαμ                -  iamaticus
Σπύρος         -  spirogyrismata
Αποστόλης  -  αnoixtoparathyro
Ρίκη               -  Λογο-τεχνία
Έλενα           -  porcupine
fani                -  coupepe-art
marilia           -   webzobbie's

Και μη νομίζετε, έχω και άλλους φίλους αλλά τους κάλεσαν τα άλλα κοριτσάκια και αν δεν σας αρέσει το παιχνίδι δεν πειράζει, κάτι άλλο θα βρούμε να παίξουμε μαζί...