1940. Άλλα χρόνια, άλλος αιώνας, άλλοι άνθρωποι, ιδέες, ελπίδες, προσδοκίες, αντοχές, ήθη…
Έρχονται οι Γερμανοί… Κατακτητές στις χώρες που είχαν αρχίσει ν’ ανθίζουν μετά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο… Πάλι στο σημείο μηδέν. Πόλεμος… δραματικές επίσημες ανακοινώσεις, συζητήσεις χαμηλόφωνες και φοβισμένες, πείνα, θάνατος, τακτικές αποτρόπαιες, καταστροφή εκατέρωθεν. Νικητής κανείς… λαοί ηττημένοι, εξαθλιωμένοι.…
Φωνές και αναστήματα υψώθηκαν, αντίσταση, η πατρίδα, η ελευθερία, η αξιοπρέπεια πάνω απ’ όλα… ΟΧΙ, η υποτέλεια δεν είναι χαρακτηριστικό μας…
Ήρωες γεννήθηκαν, οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες…
Δοσίλογοι, μαυραγορίτες και προδότες ανάμεσα στους πατριώτες δυσκόλευαν τη λευτεριά, φόρτωσαν την ψυχή τους βρωμιά… βάρυνε περισσότερο από την τσέπη τους τελικά. Μέχρι σήμερα δακτυλοδεικτούμενοι… οι απόγονοι πλέον… Να, αυτός ο σήμερα ισχυρός είχε πατέρα δοσίλογο, από κει η περιουσία που έχει και λυμαίνεται… ανάθεμα…
2011. Καινούργιος αιώνας, ελπιδοφόρος… η επιστήμη και η τεχνολογία μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα… Μάταιες ελπίδες… οι πολεμοκάπηλοι καραδοκούν… κατακτητές με όπλα συμβατικά και άλλα καινούργια…
Πιστεύω εις ένα θεό Το ΧΡΗΜΑ… ο νόμος της ζούγκλας. Κανείς ασφαλής… ούτε και ο πιο δυνατός… κάποιος δυνατότερος θα εμφανιστεί ν’ αρπάξει τα κεκτημένα…
Γενιές πέρασαν από το ΟΧΙ και πάλι εδώ… στα ίδια… με τους ίδιους…
Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό… Τίποτε δεν είναι αρκετό να τους χορτάσει… μέχρι το μεδούλι, μέχρις αφανισμού.
Δοσίλογοι, μαυραγορίτες που τώρα λέγονται αλλιώς, προδότες πάντα υπάρχουν, όπως το κακό ανάμεσα στο καλό… ανάμεσά μας και πάλι… τι θα πει όχι... δακτυλοδεικτούμενοι στους αιώνες…
Οι κατακτητές πάντα βρίσκουν τρόπο επέλασης…
Οι εποχές και οι καταστάσεις ξέρουν να γεννούν Ήρωες …
Η ιστορία επαναλαμβάνεται…
Καιρός πανιά, καιρός κουπιά…
