Κυριακή, Ιανουαρίου 30, 2011

Ασυλία...





Άντε μωρέ θα γκρινιάξω πάλι να πάει στα κομμάτια, χειρότερα να παριστάνω τη γλυκιά και υπομονετική και ανέμελη κοκκινοσκουφίτσα.
Αυτό με την ασυλία φταίει. Κάτι διάβαζα σήμερα και ξαναφούντωσε το άχτι μου. 
Υπάρχει κάποιος λογικός τελικά να μου πει γιατί, τι και πώς.
Τι είναι αυτή η ασυλία βρε παιδιά και γιατί εγώ δεν την έχω, τι θα πει έχουν ασυλία οι βουλευτές και ως εκ τούτου ατιμωρησία και ασυδοσία να πράττουν κατά βούλησιν.
Τι θα πει μπορούν να κλέβουν όσο γουστάρουν, να φοροδιαφεύγουν όποτε γουστάρουν, να ψηφίζουν νόμους προς το συμφέρον το δικό τους και να πετούν στον κάλαθο των αχρήστων τα δικά μου δικαιώματα;
Τι είναι οι βουλευτές, οι θεοί του Ολύμπου και καλά με τους θεούς ξέρεις, έχεις να κάνεις με έναν μικρό αριθμό, με τους τριακόσιους τι γίνεται; Και μη μου πείτε τις γνωστές δικαιολογίες που λένε οι ίδιοι, τις έχω απορρίψει, όπως και κάθε λογικό ον. Τι δίδαξαν ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας, ο Επίκουρος, οι ηγέτες πρέπει να είναι υπόδειγμα, δεν είπαν;


Κι εγώ τι κάθομαι εδώ και γράφω κι εσείς τι κάθεστε και διαβάζετε, φωνή βοώντος εν τη ερήμω είμαστε; 
Τόσο υπομονετικοί πολίτες πια, ούτε τα συμπαθέστατα γαϊδουράκια, λες και ζούμε από περιέργεια να δούμε πού θα πάει.
Άντε και να δούμε πόσο…


Πέμπτη, Ιανουαρίου 20, 2011

Περιμένοντας τους εξωγήινους...

           

                                                               
                                     Η εικόνα είναι από το  weirdnews.gr


Μια φορά κι έναν καιρό, στη γειτονιά του Ήλιου γεννήθηκε ένα αστέρι.
Το είδε ο Μεγάλος Μάγος και τρελάθηκε από την ομορφιά του. Θέλησε να γίνει ο νονός του, το βάφτισε και το ονόμασε Γη. Η Γη μεγάλωνε και ομόρφαινε  και όταν ήρθε η ώρα της, ο νονός της την πάντρεψε με ένα καλό παιδί, τον Άνθρωπο.
Στην αρχή τα πήγαιναν καλά, ήταν πανευτυχείς και ερωτευμένοι ο ένας με τον άλλο, έκαναν παιδάκια και όλα έδειχναν πως αυτή η σχέση δεν θα τέλειωνε ποτέ.
Τα χρόνια περνούσαν και ο σύζυγος της Γης άρχισε να δείχνει κάποια σημάδια που την ανησύχησαν.
Δεν την πρόσεχε όπως παλιά, έγινε αχάριστος και πλεονέκτης, ξενοκοίταζε και το χειρότερο, η κακοποίηση δεν άρχισε να έρθει.
Η κάποτε πανέμορφη Γη έχασε το μπούσουλα, δεν ήξερε πώς ν’ αντιδράσει, υπέμενε και υπέμενε μέχρι που έχασε την ομορφιά της, ήρθε και ρυτίδιασε και γέρασε και το πήρε απόφαση πως το μόνο που περίμενε ήταν το τέλος.
Από την άλλη ο σύζυγος ξεσάλωνε, διέλυσε την οικογένεια, έφερε τα πάνω κάτω και όλα τα ισοπέδωσε,  χρυσό έπιανε και στάχτη γίνονταν, οι μεγάλοι έγιναν μικροί και οι μικροί μεγάλοι, όλα μπλέχτηκαν και γίνηκαν κουβάρι, το κάθε τι χόρευε όπως του βαρούσε, τόποι εξαφανίστηκαν και γενικώς η αταξία και το χάος πήραν τη θέση τους  στη Γη.
Ο Μεγάλος Μάγος έπεσε σε σκέψη βαθιά μα λύση δεν έβρισκε. Να κάνει έτσι με το ραβδί του και να εξαφανιστεί η γειτονιά του Ήλιου, να εξοντώσει τον υπεύθυνο για τα χάλια της βαφτισιμιάς του, ότι και να έκανε την τάξη δεν μπορούσε να επαναφέρει, όσο Μάγος και να ήταν.  
Και πάνω στη μεγάλη σκασίλα, του ήρθε μια έξυπνη ιδέα.
Θα καλούσε ενισχύσεις από άλλη γειτονιά, μήπως και κάτι μπορούσε να γίνει.
Εσείς μπορεί να μην το ξέρετε αλλά εμένα μου είπε πως τους έχει ήδη καλέσει, αυτή τη στιγμή επιβαίνοντας λέει, σε τεράστια διαστημόπλοια ταξιδεύουν ατενίζοντας το γαλάζιο Σύμπαν και όπου νάναι φτάνουν στη γειτονιά μας
Τώρα τι θα γίνει δεν μπορώ να διαβεβαιώσω, το μόνο που μπορώ να πω είναι πως αφού ο Γήινος τα σκ@@@@ε, βρε Εξωγήινος που μας χρειάζεται…
Για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία θα σας ενημερώσω έγκαιρα.

Κυριακή, Ιανουαρίου 16, 2011

Mια πολύ σοβαρή είδηση...






Σε δελτίο ειδήσεων μόλις πριν από λίγο το πήρε το αυτί μου, κοκάλωσα και το παρακολούθησα μέχρι τέλους.
Ξεχάστε λέει, τα παιδικά πάρτυ όπου τα παιδάκια έπαιζαν και γελούσαν, ξεχάστε τα μπαλόνια και τους παιδότοπους, τα θεατρικά παιχνίδια και την απασχόληση των παιδιών από νηπιαγωγούς, καλλιτέχνες και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες.
Τώρα λέει, πολύ της μόδας είναι η διοργάνωση πάρτυ με SPA αποκλειστικά για κορίτσια από πέντε χρόνων(άκουσε και φρίξε), όπου τα μωρά πέφτουν πλέον στα χέρια  άλλων ειδικοτήτων που προσφέρουν περιποίηση αισθητικού ενδιαφέροντος, σε λογικές τιμές από 250 μέχρι 1000 Ευρώ, κάτι τέτοιο.
Μα το θεώ δεν θα το πίστευα αν δεν το έβλεπα με τα μάτια μου, καθότι το δελτίο έδειξε και εικόνες.
Ένα τσούρμο κοριτσάκια, τρυφερές παιδικές ψυχούλες ξαπλωμένα με ειδική ενδυμασία (ρόμπες άσπρες των ινστιτούτων), πασαλειμμένα με σοκολάτα στο προσωπάκι τους χαλάρωναν και μετά από αυτό τα είδα μακιγιαρισμένα με γυαλιστερά χρώματα, ακριβώς σαν μικρομέγαλα και ουδέτερα όντα .
Άκουσα γυναίκες, μάνες ή εν δυνάμει, ειδήμονες προφανώς να διαβεβαιώνουν πως τα προϊόντα είναι απολύτως ασφαλή για παιδιά!!!  
Άκουσα να ίδια τα μωρά να εκφράζουν τη χαρά τους, πως δηλαδή, διότι και πολύ τους αρέσει το είδος διασκέδασης.
Ακόμα ανατριχιάζω.
Τι γίνεται βρε παιδιά, εγώ είμαι τόσο πίσω ή έχει προχωρήσει ανεπίτρεπτα η κοινωνία;
Φέρτε μου μερικές μάνες να το συζητήσω…

Τρίτη, Ιανουαρίου 11, 2011

Eπιδημία αλλεργίας στην ανοχή...

           



Δεν αντέχω, έβγαλα σπυράκια που με τρώνε, θα υποπέσω στο αμάρτημα του κουτσομπολιού και θα πω τον κακό μου λόγο και θα βρίσω και θα ρίξω μούντζες προς κάθε κατεύθυνση (και προς τα μούτρα μου δηλαδή που τις χρειάζομαι) και είμαι σίγουρη πως θα πετύχω το απόλυτο τίποτα…  
Εκτός αυτού, φοβάμαι πως θα με βαρεθείτε κι εσείς που είστε χαρούμενα παιδιά και γράφετε ωραία κι αισιόδοξα, αλλά έτσι γκρινιάρα είμαι εγώ…

Δεν αντέχω λοιπόν τους (όσους) τυχάρπαστους ανίκανους και ανεγκέφαλους που (τι και πώς έτερον εκάτερον) σκαρφάλωσαν, να παγιδεύουν στο σάλιο τους τις ομορφιές του κόσμου.

Δεν αντέχω να βλέπω πολιτικούς - μωρές παρθένες που δεν ήξεραν δεν ρώταγαν, που εδώ ο κόσμος καίγεται και η γριά χτενίζεται, να μάχονται μέχρις εσχάτων για τις καρέκλες της εξουσίας

Δεν αντέχω να τους ακούω επίσης να βρίζονται όπως οι θείτσες στα μπαλκόνια, να πετάν το μπαλάκι των ευθυνών ο ένας στον άλλο και βαρέθηκα να λέω “βρε για δες κάτι άντρες με φουστάνια που τους αφήνω κι από πάνω να με κουμαντάρουν”.
Δεν αντέχω να βλέπω σε θέσεις κλειδιά ανίδεους, ηλίθιους ή το πιο επικίνδυνο, πονηρούς και άρπαγες.

Δεν αντέχω να βλέπω εγκληματίες που υποκρίνονται τους έντιμους και ανθρωποειδή που έχουν ξεπουλήσει την ψυχή τους στο διάβολο, με άδειο από συναισθήματα βλέμμα και ακόμα χειρότερα με σαρδόνιο ραμμένο χαμόγελο, να στήνονται στο γυαλί και να τα κάνουν όλα λαμπόγυαλο καταδικάζοντας τους εναπομείναντες ανθρώπους αυτής της γενιάς και όσους παραμείνουν άνθρωποι από τις επόμενες γενιές, σε θάνατο μέχρι την  εξολόθρευση και του τελευταίου ανθρώπινου DNA.

Δεν αντέχω να βλέπω τους ακόμα ζώντες και κάποτε υπερήφανους για την εθνική, εργασιακή, κοινωνική, ανθρώπινη αξιοπρέπεια να κρέμονται από τα χείλη των ανθρωποειδών, για τη μέρα που θα έρθουν να τους πάρουν μέτρα για το φέρετρο.

Δεν αντέχω τους με οποιονδήποτε τρόπο βολεμένους να υποκρίνονται (λεκτικά μόνον) πως συμπάσχουν με τους αναξιοπαθούντες.

Δεν αντέχω όλους εμάς να φοβόμαστε τον κλέφτη που φωνάζει για να φύγει ο νοικοκύρης

Δεν αντέχω να ζω το κατρακύλισμα της ανθρωπότητας στην εποχή της Ιεράς Εξέτασης και των Αθλίων του Β. Ουγκώ.

Δεν αντέχω εμάς, εσάς, αυτούς με την απάθεια στο μάτι και την αποχαύνωση μπροστά στην καταστροφή του κόσμου.

Δεν αντέχω πάνω απ’ όλα το άδικο αλλά … αλλά σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου κι εμένα η αλλεργία θα μου μείνει ισοβίως…

Για όλα τα παραπάνω υπάρχουν εξαιρέσεις – ψάξε, ψάξε κάτι θα βρεις - και πάσα ομοιότητα με πρόσωπα και γεγονότα είναι εντελώς… τυχαία μελετημένη…
Ο αντίλογος στους διαφωνούντες…