Κυριακή, Φεβρουαρίου 13, 2011

Άγιε Βαλεντίνε μου...




Χρόνια πολλά σας κατ’ αρχήν, Άγιε μου Βαλεντίνε προστάτη του Έρωτα - από πού κι ως πού δεν ξέρω και δεν είναι του παρόντος - θέλουμε να σ’ ευχαριστήσουμε που επισκέφτηκες τη χώρα μας, ήρθες και μέχρι το χωριό μας, μας έκανες κοσμοπολίτες και μας δίνεις την ευκαιρία να θυμόμαστε κάθε τέτοια μέρα  πόσο ερωτευμένοι είμαστε, πόσο πιτσουνάκια νιώθουμε και πόσο μας αρέσουν οι κόκκινες και ροζ ζαχαρωμένες καρδούλες που παρεμπιπτόντως πιπιλάμε μαζί με το άλλο μας μισό που κι εκείνου του φούντωσε ο έρωτας μέρα που είναι. 

Πώς να ξεχάσω ότι σε σένα οφείλει η θεία Ασπασία τον ασπασμό του θείου Τάκη που είχε να τη φιλήσει από τότε που έπαθε το εγκεφαλικό και σαν σήμερα πριν δυο χρόνια άκουσε στην τηλεόραση, πως γιορτάζουν οι ερωτευμένοι, κάτι θυμήθηκε και της έσκασε το φιλί την ώρα που του άλλαζε τον καθετήρα… 

Πώς να ξεχάσω τον κυρ-Θόδωρο που πήγαινε χοροπηδώντας (τρόπος του λέγειν) στο σπιτάκι του, πίσω του ανεμίζοντας τα κόκκινα μπαλόνια που κρατούσε από το σχοινάκι να τα προσφέρει στη γυναικούλα του; 

Nα μη θυμηθώ δηλαδή, ότι τέτοια μέρα άκουσα τον παππού μου να αποκαλεί τη γιαγιά “αγάπη μου” κι εκείνη τον είπε “πρόστυχο” και του κράτησε μούτρα μέχρι το Πάσχα και από τα νεύρα της ξέχασε να μου δώσει το μηνιάτικό μου; 

Πώς να μη σου αναγνωρίσω ότι κάθε χρόνο τέτοια μέρα βρίσκω την ησυχία μου για ένα ολόκληρο 24ωρο  από τους από πάνω που κάνουν ανακωχή και δε σπάνε πιατικά στο πάτωμα; 

Να μνημονεύσω  επίσης την Παρθένα τη γειτόνισσα που κάθε Φλεβάρη σου αφιερώνει λαμπάδα σε σχήμα καρδιάς με την ελπίδα να βρει άντρα χρονιάρα μέρα… 

Να βρίσω τώρα και σχώρνα με που παίρνουν φωτιά οι τηλεφωνικές εταιρείες από έξυπνα έως γλυκανάλατα και ηλίθια μηνύματα και αλί και τρις αλί, αν κάποιος έρμος βρεθεί στην ανάγκη να τηλεφωνήσει επειγόντως… 

Χρόνια πολλά και πάλι Άγιε μου και μη μου το κρατάς αν είπα κάτι παραπάνω, φώτισε καλού κακού κι εκείνον τον δικό μου τον ορθολογιστή, τον αλύγιστο, τον γυψωμένο, τον μουτζούφλη να μου στείλει κι εμένα κανένα κόκκινο τριανταφυλλάκι που θα κρύβει όμως και ένα διαμαντάκι, γιατί του χρόνου με βλέπω μαζί με την Παρθένα να σου ανάβω λαμπαδωτή καρδιά και να σου ζητάω να μου στείλεις έρωτα Αγιοβαλεντίνικο…

Άντε και του χρόνου και μαζί με Σένα ας με συμπαθήσουν και οι ερωτευμένοι bloggers που θα υμνήσουν ποικιλοτρόπως τον προστατευόμενό σου μέρα που’ναι…

ΥΓ. Σήμερα πάντως, σύμφωνα με το ημερολόγιο γιορτάζουν οι ορθόδοξοι Άγιοι προστάτες των ερωτευμένων...


8 σχόλια:

para-kelsoscooks είπε...

Να είσαι καλά, να σε διαβάζουμε, να ανοίγει η καρδιά μας και να γράφεις πάντα΄΄ότι σου κατέβει΄΄. Φιλιά.

apinkdreamer είπε...

χα χα χα! να σαι καλα ιωαννα μου γλυκια! ειδικα αυτο με τη γιαγια σου...το κατι αλλο!!!
χρονια πολλα λοιπον απο σημερα!!!!αυριο θα αναρτησω ενα διηγηματακι που πιστευω θα λατρεψεις!
φιλια!!!και σου ευχομαι να παρεις πολλα πολλα τριανταφυλλα με διαμαντακια!

Drmakspy είπε...

Να αυτά μου κάνεις και είμαι ερωτευμένος μαζί σου... Με πεθαίνεις με το γλυκά καυστικό χιούμορ σου που λέει τις μεγάλες αλήθειες έτσι όπως κανείς δεν ξέρει να τις πει... Σ' αγαπώ ...μέρα που είναι...

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Υπέροχο!!!!
Γλυκόπικρο χιούμορ!
Σε φιλώ!!

ღ oneiremataღ είπε...

Ιωάννα, το καταφχαριστήθηκα κι εγώ...πολύ ωραίο χιούμορ!
η αλήθεια είναι πως ο Άγιος των ζαχαροπλαστών και των ανθοπωλών, όπως τον χαρακτηρίζουν μας φέρνει μια ανακατωσούρα σε όλους, αλλά απ΄την άλλη η υπενθύμιση που μας παρασύρει, χμ, δεν είναι κακό...
φιλάκια πολλά

~reflection~ είπε...

Γλυκό μου πιτσιρικάκι σου αφιερώνω ΑΥΤΟ:


Έρωτες,
που δε χωρούν στη στιγμή
ούτε στη μέρα...
Αιώνες απαιτούν απεραντοσύνης
να χορτάσουν
τη συγκίνηση που κάθε κύτταρο γεννά
όταν όλοι οι πόροι του δέρματος και του Νου
ζεστοί ανοίγουν
κι ολόκληρος αναπνέεις θερμότητα Επαφής...



Μια μερα δε φτανει για να Γιορτάσουμε τον Ερωτα.....

ούτε μία Ζωή για να τον Ζήσουμε!!!!!


φιλι...ερωτευμενο παντα....

Ανώνυμος είπε...

Σου είπα πόσο σ'αγαπώ;;;;;;;;;;
ΘΕΟΦΑΝΩ

marilia είπε...

χαχαχαχαχαχα! Εγώ άργησα, οπότε... να μην πω "σ' αγαπώ", να μη ρωτήσω για το Kinder τριανταφυλλάκι, να πω μόνο: Να 'σαι καλά να γράφεις να σε διαβάζουμε και να χαμογελάμε! :):)

σνουποφιλί (αν και έχει παρέλθει η μέρα...)