Η Άρτα, τα Γιάννενα και μια θεά...

                         

«…Ο Χουν Χουναχπού και ο Βουκούμπ Χουναχπού δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να παίζουν ζάρια και μπάλα όλη μέρα…. Και έχοντας πάει να παίξουν μπάλα στο δρόμο, τους άκουσαν οι κύριοι του Σιμπάλμπα. (ο τόπος των νεκρών)

“Τι κάνουν αυτοί πάνω στη γη; Ποιοι είναι αυτοί που δημιουργούν τόσο θόρυβο και κάνουν τη γη να κουνιέται; Ας έρθουν εδώ να παίξουν μπάλα, εδώ θα είναι κάτω από την εξουσία μας…”

Οι αγγελιοφόροι ήρθαν αμέσως και τους είπαν.
Ελάτε μαζί μας, οι κύριοι είπαν. “Πρέπει να έρθουν εδώ, να παίξουν μπάλα με μας για να μας δώσουν ευχαρίστηση, γιατί στ’ αλήθεια μας διασκεδάζουν και να φέρουν μαζί τους τα σύνεργα του παιχνιδιού… μαζί και τις ελαστικές μπάλες”…»

Το παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα από το ιερό βιβλίο φυλής των Μάγια που δείχνει και την καταγωγή του παιχνιδιού της μπάλας. Ήταν το αγαπημένο τους, έμοιαζε με μπάσκετ και στα σύνεργα εκτός από τις μπάλες, συμπεριλαμβάνονταν δαχτυλίδια (αντί για καλάθι χρησιμοποιούσαν έναν δακτύλιο) και γάντια.
Από κει και πέρα το πήραν λέει οι Κινέζοι, οι Αρχαίοι Έλληνες και λοιπά και προέκυψε το σημερινό ποδόσφαιρο…

Τι σχέση έχω τώρα εγώ με το ποδόσφαιρο, όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο, αλλά με τρώει η αντιπάθεια που νιώθω για το συγκεκριμένο, άθλημα να το πω πλέον δεν μπορώ, βιομηχανία χρήματος μπορώ…

Από άθλημα ξεκίνησε βεβαίως και κάτι παλιοί ποδοσφαιριστές που γνωρίζω, ήταν μάγκες με τα όλα τους και έπαιζαν σχεδόν με αίσθημα εθνικής περηφάνιας, με μια μπάλα που ήταν φουσκωμένη με αέρα.

Στο ποδόσφαιρο σήμερα, κυνηγούν μια μπάλα παραγεμισμένη με θησαυρό, το ίδιο το παιχνίδι ανακηρύχθηκε σε βασιλιά των σπορ και σε βιομηχανία χρήματος, πλην όμως,  ως βιομηχανία δεν διακρίνω την οικονομική του συνεισφορά στην κοινωνία, αντίθετα είναι εμφανή τα… βασιλικά χαρακτηριστικά του.

Λίγοι οι φίλαθλοι, εκατομμύρια οι οπαδοί, ως επί το πλείστον φανατισμένοι και διαθέσιμοι να δώσουν τη μέχρις εσχάτων μάχη, γιατί, για ποιον;
Πιθανόν για την τιμή ή μάλλον την ατίμωση κάποιας κλωτσοπατημένης θεάς.

Το συμβολικό κείμενο των Μάγια με παραπέμπει στις μέρες μας.

Κύριοι και εξουσίες που επιβάλλονται και χειραγωγούν τα πλήθη με σκοπό την κάθοδό τους στη Σιμπάλμπα, με άλλοθι τον αθλητισμό.

Και καλά οι παράγοντες του ποδοσφαίρου, δικαίως έχουν προσδώσει στη μπάλα θεϊκή υπόσταση. 

Την Άρτα και τα Γιάννενα βάζουν στην τσέπη τους, οι φίλαθλοι ή οπαδοί γιατί μακελεύονται και μάλιστα πληρώνοντας; 

Γι’ αυτούς είναι δεδομένο πως η μπάλα (και κάτι άλλα όργανα που της μοιάζουν), θα είναι πάντα φουσκωμένη με αέρα που κι αυτός έχει αντικατασταθεί από αέρια δηλητηριώδη…