Σε έναν αλλιώτικο Αη-Βασίλη

Aη Βασίλη μου σε χαιρετώ και σε καλωσορίζω και τούτα τα Χριστούγεννα στον κόσμο μου και στην καρδιά μου.
Όχι, μην τρομάζεις, δεν θα σου ζητήσω ακριβά δώρα ούτε ταξίδια και άλλα παρόμοια, άλλωστε και τα προηγούμενα χρόνια που σου τα ζήτησα δεν είδα να μου τα φέρνεις, γιατί να κουραζόμαστε με τα ίδια και τα ίδια;
Ναι, ναι καταλαβαίνω έχεις δίκιο, μας βαρέθηκες κι εμάς τους ανθρώπους, όλο ζητάμε και δε λέμε να δώσουμε κατιτίς στον διπλανό μας, ποιον διπλανό μας δηλαδή, εδώ δε δίνουμε νερό στον άγγελό μας.
Φέτος έχω μεγαλώσει Αη Βασίλη μου, το κατάλαβα από την όρεξη που μου κόπηκε για τα δωράκια σου, αλλά συγνώμη κιόλας, μήπως μπορώ να ζητήσω κάτι αλλιώτικο;

Χωρίς παρεξήγηση καλέ μου παππούλη, έχω διαπιστώσει πως βαριέσαι να διαβάσεις όλα τα γράμματα, ή μάλλον προτιμάς να διαβάζεις τα γράμματα των ίδιων αλληλογράφων σου κάθε χρόνο. Πώς αλλιώς να εξηγήσω ότι στον κυρ Βαγγέλη δεν έφερες το σπιτάκι που σου ζητάει εδώ και χρόνια για τα τέσσερα παιδάκια του, ενώ στον κύριο Αρίστο φέρνεις κάθε χρόνο και από ένα σπιτάκι-διαμερισματάρα και ας έχει ένα παιδάκι;

Και γιατί στη δεσποινίδα Καλλιόπη δεν έχεις κάνει δώρο ούτε έναν γαμπρό, τη στιγμή που στην κυρία Λιλίκα έστειλες τρεις και άλλους τρεις από το παράθυρο, τι γράμματα σου γράφει τέλος πάντων αυτή; Τα mail που σου στέλνει το παλικάρι στη γωνία που δουλεύει από το πρωί μέχρι τις δώδεκα τη νύχτα, πάνε τρία χρόνια τώρα και σου ζητά μια δουλειά με ένσημα, τι έγιναν, τα διέγραψες κατά λάθος μήπως;
Με το συμπάθειο δηλαδή, αλλά πώς έγινε και στον τεμπέλη το γιο της κυρά Βάσως έφερες δουλειά στο δημόσιο και τώρα κάθεται σε τρεις καρέκλες μαζί… (παρεμπιπτόντως αυτό το δημόσιο τέτοιους σου ζητάει να του φέρεις;)
Να μην ξεχάσω να σου πω για κείνους που άδειασαν τα ταμεία και τώρα τα γεμίζουν με τις συντάξεις, να έχεις το νου σου μη σου ζητήσουν και την ψυχή του κοσμάκη και τους τη δώσεις…
Και μια που τα λέμε και δεν έχεις αντίρρηση, το λίφτιγκ που παράγγειλε πέρσι και πρόπερσι η Αγορίτσα που έχει κρεμάσει το μούτρο της σαν φούστα πλισέ στο μανταλάκι, δεν της το έστειλες ακόμη, ή μήπως λάθεψες και έστειλες τέσσερα μαζί σε κείνη την αγγούρω την ξανθιά;

Το αλλιώτικο που σου ζητάω φέτος Αη-Βασίλη των παιδικών μου χρόνων που ακόμα σε συναντώ στα όνειρά μου, είναι να διαβάζεις όλα ανεξαιρέτως τα γράμματα και όλα τα μηνύματα και καλά το λίφτ της Αγορίτσας, μου ξέφυγε πάνω στη φόρα, αλλά σ’ εκείνα τα παιδιά που λιμοκτονούν μην ξεχάσεις να χαρίσεις ένα κομμάτι ψωμί, στα άλλα που κακοποιούνται να φέρεις τη γαλήνη και θυμήσου οπωσδήποτε φέτος να πάρεις μαζί σου την Ειρήνη …