Σάββατο, Δεκεμβρίου 26, 2009

Oι Μάγοι με τα Δώρα...


… και οδηγούμενοι από άστρο φωτεινό προσέφεραν στο νεογέννητο τα Τίμια Δώρα, σμύρνα, λιβάνι και χρυσό…

Σαν ιστορία μακρινή, σαν παραμύθι που μας μεταφέρει στη μαγευτική Βηθλεέμ να γίνουμε αυτόπτες μάρτυρες της Γέννησης, να συμπαρασταθούμε στη Μαρία και τον Ιωσήφ, να αποστραφούμε τον Ηρώδη, να βρεθούμε στην ίδια σπηλιά με τους μάγους να προσκυνήσουμε τον Μεσσία της αγάπης και της Ειρήνης…
... και τότε ο κόσμος ταξίδευε και τότε πολεμούσε, γεννούσε και ήλπιζε, το καλό και το κακό οντότητες αντίθετες και αιωνίως συμπορευόμενες, αέναη πάλη για τον επικρατέστερο και κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα.
Οι σημερινοί Μάγοι δε λέγονται Γάσπαρ Βαλτάσαρ, Μελχιόρ, έχουν ίσως βαφτιστεί ΗΠΑ Κίνα και Ε.Ε, κατάγονται από τη νέα τάξη πραγμάτων, δεν προσφέρουν τίμια δώρα, μόνο επισκέπτονται τα νεογέννητα για να αρπάξουν όσα άφησαν στην κούνια οι συγγενείς
Οι δικοί μας Μάγοι στριμώχνονται στις συνόδους κορυφής, διαμένουν σε πολυτελή καταλύματα τρώγοντας και πίνοντας το αίμα των πληβείων, δίνουν μάχες επί χάρτου με πρόσχημα το καλό της ανθρωπότητας, στην πραγματικότητα εξαγοράζοντας και το καλό και το κακό, θυσία και τα δύο στον βωμό του πλούτου..
Καλύπτουν τον σύγχρονο Ηρώδη που σήμερα ονομάζεται ανεργία, εξαθλίωση, ρύπανση και μόλυνση και κλιματολογική καταστροφή και το μόνο που δίνουν είναι η συναίνεση να εξολοθρεύσει όσους περισσότερους μπορεί.
Ο Μεσσίας της αγάπης και της ειρήνης δεν βρίσκει τόπο να σταθεί και κείνο το σπήλαιο που γεννήθηκε έχει καταστραφεί από τα σύγχρονα όπλα και τρόπος δεν υπάρχει να κρυφτεί, ο Μεγάλος Αδελφός βρίσκεται παντού, έτοιμος να τον προδώσει και να τον κατατροπώσει.

Κι εμείς… εμείς φτωχοί βοσκοί γύρω από τη φάτνη προσκυνούμε και ελπίζουμε πως κάποια Χριστούγεννα ως εκ θαύματος οι δικοί μας Μάγοι θα καταληφθούν από το πνεύμα του καλού και θα επιτρέψουν στον Μεσσία να επισκεφθεί τις καρδιές τους…


2 σχόλια:

Theodosia είπε...

Μπράβο Ιωάννα καταπληκτικό.Το δανείζομαι.
Χθές μίλησα με τον Νίκο και του στέλνω τα link
σου για να φτιάξει μπάνερ.
Πολλά φιλάκια.

to alataki είπε...

Ax βρε κορίτσι μου, ευχαριστώ θερμά για όλα, με συγκινείς...