Δευτέρα, Ιουνίου 14, 2010

Με συγχωρείτε, είμαι βιαστική...

Τι ώρα είναι; Αχ, πέρασε η ώρα… τίποτε δεν προλαβαίνω… τι τον ήθελα τον καφέ με τη Λϊτσα και πώς έτυχε να πέσω πάνω της σήμερα, μου λες;
Πέντε χρόνια έχεις να δεις κάποιον και ξαφνικά, τσουπ, πετάγεται μπροστά σου και μάλιστα όταν πνίγεσαι στη δουλειά… έλεγε και έλεγε, ευτυχώς κατάφερα να βάλω φραγή, λες και δεν είχα άλλα στο μυαλό μου…


Ορίστε τώρα χτυπάει το τηλέφωνο, ωχ η πεθερά μου, έχει πλάκα να της πονάει πάλι το κεφάλι άσε, θα κάνω τη κουφή… τι είμαι εγώ, ασπιρίνη…


Αυτό μας έλειπε, από πού ξεφύτρωσε τώρα κι αυτή, να προλάβω ν’ αλλάξω πεζοδρόμιο, έτσι και πέσω πάνω της θα μου αρχίσει πάλι για τον καημό που την τρώει με τον γιο της και τα λοιπά.
Τι φταίω εγώ κυρά μου που ο γιος σου είναι άνεργος και δεν τα βγάζετε πέρα, το φιλόπτωχο είμαι…
Την πάτησα χτες με τη διπλανή που με είχε στημένη στο ασανσέρ ένα τέταρτο, έπαθε η κόρη μελαγχολία λέει, για ψυχίατρο με πέρασε…


Έχεις και κείνη την κολλητή κάθε τρεις και λίγο έχει την ανάγκη να μιλήσουμε λέει, ναι καλά, την όρεξή της έχω…


Δεν καταλαβαίνει ο κόσμος, ο καθένας τη δουλειά του κοιτάει, εμένα με ρωτάνε που καίγομαι, πνίγομαι, πεθαίνω, τρέχω και δεν προλαβαίνω, ανάσα δεν παίρνω…


Αλλά εδώ δεν σε καταλαβαίνει ο άντρας σου, δεν με βλέπει το σπίτι λέει, αν ήθελες γυναίκα για το σπίτι κύριε Γιωργάκη, ας παντρευόσουν τη Μερόπη…


Τι ώρα είναι, αχ πέρασε η ώρα και δεν θα προλάβω πάλι το παιδί, θα έχει κοιμηθεί μέχρι να φτάσω, αύριο να θυμηθώ να περάσω από το σχολείο να ρωτήσω γιατί οι βαθμοί του ήταν τόσο χαμηλοί το τελευταίο δίμηνο…


Πρέπει να βρω οπωσδήποτε χρόνο να κάνω ένα καυγαδάκι με τον δικό μου, πολύ λάσκα τον βλέπω τελευταία και τώρα που το θυμήθηκα, χτες γύρισε ξημερώματα στο σπίτι ή στον ύπνο μου το είδα..


Α ναι, το Σάββατο είναι και η συνάντηση των συμμαθητών, όρεξη που την έχουν, μπορεί και να μην πάω μωρέ βαριέμαι, πού χρόνος για τέτοια…



Τι ώρα είναι, τι μέρα, τι μήνα έχουμε, ποια χρονιά είπες;…


Πέρασαν είκοσι χρόνια από τότε; Τι μου λες, περίεργο, απίστευτο, δεν μπορεί να πέρασαν είκοσι χρόνια, πού πάνε τα χρόνια που περνούν και μας αφήσουν πίσω…


Κι εγώ γιατί δεν το κατάλαβα, πού πήγαν όλοι και τώρα πού βρίσκομαι και τι θα κάνω τώρα;


Ναι, ναι… τώρα που το λες θυμάμαι, είχαμε συναντηθεί τότε που ο Γιώργος, ο δικός μου Γιώργος, παντρεύτηκε τη Μερόπη…



Για την επιστημονική άποψη του θέματος διαβάστε http://www.negentropist.blogspot.com/  με τίτλο "Χρόνος" και μη μου πείτε... άσχετο!

12 σχόλια:

negentropist είπε...

Πολύ όμορφο κείμενο Ιωάννα ... Αλήθεια ...

Dana Fuchs Band - I'd Rather Go Blind

Καλό σου βράδυ

:)

Drmakspy είπε...

Ααααααχχχχχ!!!! Σε καλό σου με άγχωσες!!!!! Αξιέπαινο το πόσο βάζεις τον άλλο στην χρονο-θηλιά και αρχίζει σιγά σιγά να πνίγεται στους ρυθμούς της περιγραφής....!!!! Α πα πα πα.... Καρδιακό επισόδειο θα πάθω....

iamaticus είπε...

O ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ:....ΚΡΙΜΑ!!!!

...καποιος το ειπε...ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΤΡΕΨΑ!!!
ευχαριστιες

kariatida62 είπε...

Aμ'το άλλο να ξέρεις ότι δεν σου φτάνει ο ρημαδοχρόνος και στο τέλος να τον αφήνεις παθητικά να σου περνά μέσα απο τα χέρια!!!
Εγώ γι'αυτό λυπάμαι περισσότερο...που τον κατανάλωσα απ'εδώ και απ'εκεί έτσι ασυλλόγιστα...

Theodosia είπε...

Η ζωή μια ανάσα...κι ο χρόνος μια στιγμή.
Χαθήκαμε, μες στην δίνη του, στον μικρόκοσμό μας.Γυρνώ πίσω κι αναπολώ όσα δεν είχα τον χρόνο να τ`απολαύσω.Την στιγμή...μόνο αυτή τίποτε άλλο.
Κι όπως πάντα με συνάρπασες.Πολλά φιλιά καλή μου.

to alataki είπε...

Negentropist
Σ' ευχαριστώ πολύ.

Drmakspy
Ελπίζω να το γλύτωσες...

Iamaticus
Πες το ψέμματα...

Kariatida
O ρημαδοχρόνος δεν ανακτάται, αλλά ποτέ δεν είναι αργά...

Theodosia
Η στιγμή Θεοδοσία μου αλλά κι αυτή χρόνος είναι καιτην αφήνουμε να χάνεται...

iamaticus είπε...

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ALATAKI MOY!!!!

Kαλα ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ!!!!
ΟΛΟΙ ΕΣΕΝΑ ΑΓΑΠΟΥΝ!!!
ευχαριστιες...ΦΕΡΕ...ΚΑΙ ΒΟΛΙΩΤΙΚΟ ΤΣΙΠΟΥΡΑΚΙ!!

to alataki είπε...

Iamaticus
Aχ καλέ, κι εγώ τάχα κρυβόμουν...

iamaticus είπε...

ΤΟ....."αχχχ καλε....????
...ΜΕ ΤΡΕΛΕΝΕΙ!!!

δεν ΕΧΕΙ ΚΙΝΗΣΗ ΜΕΣΑ ΤΟΥ????

....για να το πει ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΙΑ ...

δε ΓΕΡΝΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΚΙ ΤΗΣ???
δε ΧΑΜΟΓΕΛΑ...και ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΤΟ ΜΑΛΛΑΚΙ ΤΗΣ???
ευχαριστιες

Unknown είπε...

Ήρθα, καλώς εκόπιασα λοιπόν,
χμ, το μόνο που δεν είχα ... ονειρευτεί είναι την ... Μερόπη χαχα
κάτι θα κάνω όμως και γι'αυτό.

Πολύ πολύ μου άρεσες ... αλατάκι μου

to alataki είπε...

Iamaticus
Δεν μπορεί, κάπου με... έχεις τρακάρει εσύ...

meggie
Καλώς μου το και σ' ευχαριστώ.
Διάβασε και το alataki3 (σύνδεσμος πάνω δεξιά)

kariatida62 είπε...

Αλατάκι θα πας Βόλο??? Πέρνα και απο τον Μπόκο και πιες ένα τσιπουράκι για μένα με μεζέ καβουροδαγκάνες!
Ξέρεις πού θα βρείς τον Μπόκο?
Σα παν!! Ν.Ιωνία...
Φιλάκια ναζιάρικο μου εσύ!