Δεν ξέρω πόσοι θα με καταλάβουν τώρα που θα πω τον πόνο μου και σίγουρα όχι εσείς που παίζετε στα δάχτυλα τα τερτίπια του διαδικτύου και μου τη σπάτε, αλλά εγώ θα μιλήσω στους άλλους.
Πάει καιρός που διαβολάκι πανούργο κάρφωσε μια ιδέα στο κεφάλι μου.
Να ασχοληθώ κι εγώ με σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και τα συναφή, διότι η τεχνολογία κυρά μου τρέχει κι εσύ ως πότε θα είσαι η γυναίκα των σπηλαίων λέει, βρε τι δουλειά έχει η αλεπού στο παζάρι λέω εγώ, βρε τόσα φρούτα στο παζάρι στις αλεπούδες θα κολλήσουμε, άσε που έχει πλάκα μου λέει αυτό, βρε άντε από κει εγώ θέλω να κοιτάζω τον άλλον στα μάτια σαν μιλάω ξαναλέω εγώ, πες αυτό και πες εγώ κατάφερε το άτιμο και με έσυρε στην οδό της απωλείας, κατέστην έγκυος και να που τίκτω πέντε-έξη διαβολοπραγματάκια.
Και τώρα τι γίνεται ρωτάω το διαβολάκι, τώρα σκάσε και κολύμπα μου λέει αυτό…
Και αρχίζω εγώ το κολυμπητό και πάω στα τυφλά να πιάσω ακτή και συναντώ στα πέλαγα μέδουσες και με τραβολογάν τα ξεχασμένα δίχτυα και ψάξε-ψάξε κάτι θα βρεις και κάπως έτσι ξεβράστηκα κάπου που είχε άμμο να πατήσω.
Πήρα όσο νάναι τα πάνω μου, έβγαλα ταυτότητα και το όνομα αυτής alataki, αλλά ξύπνησε η Κατίνα μέσα μου….
Καλέ, ποιος είναι αυτός ο διπλανός, ποιος είναι αυτός ο τύπος…
Μαρία με τα κίτρινα ποιον αγαπάς καλύτερα…
Είναι γάτα είναι γάτα ο κοντός με τη γραβάτα…
Είμαστε δυο είμαστε τρεις είμαστε χίλιοι δεκατρείς και άντε να κάνεις χωριό με τόσους… αλλόθρησκους.
Ξύπνησε επίσης μέσα μου ο επιθεωρητής Κλουζώ και πήρα στο κατόπι τους γείτονες και έστηνα αυτί και το μάτι μου γαρίδα μη μου ξεφύγουν και τους ξάπλωσα όλους στο ντιβάνι μην πέσω και σε λούμπα, όχι πως τη γλύτωσα δηλαδή…
Συνεχίζω να τους κρυφοκοιτάζω από το παράθυρο, βλέπω παλάτια και ζηλεύω και σκέφτομαι αν είναι πρέπον να κάνω ντου στο σπίτι τους και πώς θα με δεχτούν και αναρωτιέμαι αν εκείνοι θα επιθυμούσαν μια επίσκεψη στο δικό μου να τους τρατάρω το κατιτίς μα έλα που σφυρίζουν αδιάφορα και όλο θέλω να ρωτήσω…
Πού πάτε κύριε, πώς μας περνάτε και δεν μας παίρνετε και μας στα σοβαρά…
Με το τούτο και το κείνο, ούτε κατάλαβα πώς μπήκα στον Ρουβίκωνα φθινόπωρο και βγήκα καλοκαίρι και να δεις που όχι μόνον δεν με τράβηξαν ρουφήχτρες, το κολύμπι το απόλαυσα…
20 σχόλια:
Και τώρα τι γίνεται ρωτάω το διαβολάκι, τώρα σκάσε και κολύμπα μου λέει αυτό…
Κάπως έτσι είναι Ιωαννάκι μου.
Τελικά μόνο στα βαθιά μαθαίνεις κολύμπι.Κάπως έτσι την πάτησα κι εγώ.
Ε, αφού πέρασες το Ρουβίκωνα, πλέον η μοίρα είναι πια προεγεγραμμένη! Θα μείνεις στο facebook, εγκλωβισμένη στο χάσιμο χρόνου, στο να βλέπεις και να ζηλεύεις παλάτια και σαν Κλουζώ να κατασκοπεύεις οτιδήποτε!
Καλύτερα να δώσεις ρεπό στο διαβολάκι που σε συμβουλεύει, διότι ξέμεινε από έμπνευση! :)
Iωάννα
ύστερα απο πολυετή άρνηση, την περασμένη βδομάδα άνοιξα λογαριασμό στο facebook.
Bottom line: Χάσιμο χρόνου ...
Αυτή είναι η γνώμη μου, αφού προηγουμένως "ξετίναξα" στα γρήγορα όλες τις δυνατότητες που προσφέρει.
Πάντως είμαι σίγουρος ότι η γνώμη μου είναι καθαρά μειοψηφική.
Καλό βράδυ με Joe Cocker
Summer In The City
:)
Αχ Ιωάννα μου.... Αν δεν μαθαίναμε κολύμπι πώς θα συναντιόμασταν στα ανοιχτά;;;; Και μόνο γι αυτό που ζήσαμε χάρις στο blog ναι άξιζε τον κόπο... Αλλά έχουμε κι άλλα μπροστά μας.... Η φιλία μας μόλις άρχισε... Και αν η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί τα καλύτερα έρχονται....
Αλατάκι μου η ... κοινωνική δικτύωση με βρίσκει σύμφωνη αρκεί να μην είναι ... του ποδαριού, να μην είναι μόνο ... φαίνεσθαι.
Προσωπικά προτιμώ τα blogs.
Καλό σου απόγευμα
Theodosia και Apokalipsis
Γεια και χαρά σας. Δεν εννοώ το facebook αλλά τα μπλογκς, "...κοινωνικής δικτύωσης και τα συναφή..."
negentropist
Το facebook το βρίσκω όχι μόνο χάσιμο χρόνου μα και απρόσωπο και ανόητο. Το κείμενο αναφέρεται σε τούτες τις σελίδες, ιστολόγια, μπλογκς ή όπως αλλιώς λέγονται (μάλλον σας μπέρδεψα με τη φράση κοινωνική δικτύωση)
Για το facebook είχα γράψει κάτι γύρω στον περασμένο Οκτώβρη νομίζω, αν το βρεις διάβασέ το, εγώ δεν το βρίσκω...
Drmakspy
Σπύρο μου είναι αλήθεια, κρύβουν φοβερές εκπλήξεις και θησαυρούς σαν εσένα...
Meggie μου
κι εγώ το ίδιο και τα μπλογκ εννοώ...
Φιλιά σε όλους.
Αλατάκι μου, καλησπέρα.
Μια χαρά τα λες! Πριν 3 χρόνια με παρακαλούσαν να μπω στο facebook και γω, δεν ήθελα να είμαι με το σωρό. Λοιπόν, όταν έμεινα άνεργη υπέκυψα και εθίστηκα και γω, για 3-4 μήνες... Το μόνο καλό ήταν ότι βρήκα δουλειά μέσω του facebook, ως γραμματέας σε μία πολυεθνική που είναι σε 30 χώρες και η θέση μου ήταν ζηλευτή! Ο δε άνδρας που γνώρισα μέσα απ' αυτό έγινε η σχέση μου για σχεδόν 2 έτη. Εκείνος ήταν και η αιτία που έγινα blogger και γι'αυτό που λέω, πως όλα μπορούμε να κάνουμε αρκεί να μην μας γίνονται εθιστικές συνήθειες και να προσέχουμε! ;)
Τώρα πια, στο fb μπαίνω να δω τα μηνύματα και να κάνω την πλάκα με κάποιους φίλους-συμμαθητές και άτομα που δεν έχουμε άλλο τρόπο επικοινωνίας. Δεν υπάρχει μέρος πια στη ζωή μου για το fb ή άλλα συναφή... Mόνο το blogging και αυτό με ρέγουλα, γιατί κάποια στιγμή το παράκανα με τα 7 blogs μου! Πολύ το κορόϊδεψαν, αλλά την πάτησαν και γω τώρα αποσύρθηκα σιγά σιγά και κάνω μόνο το κέφι μου, όποτε γουστάρω.
Σ' ευχαριστώ για το όμορφο θέμα που στάθηκε η αφορμή να πω την εμπειρία μου ;)
Φιλάκια πολλά!
Υ.Γ. Όσο για τα Προεδριλίκια, για χαβαλέ το κάνουμε... Ποιος νοιάζεται γι' αυτά;
Breeee Alataki μου...
ΠΕΡΑΣΕΣ ΚΑΛΑ???
Δεν καταλαβα με τα blogia KAI τα face B...????
Tι ακριβως ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ???
εγω δεν εχω FB...
μονο ενα blogi....
ευχαριστιες
Matriga
Έτσι είναι κορίτσι μου, με ρέγουλα και για το κέφι μας. Το ότι βρήκες και τα καλά τους, είναι αισιόδοξο.
Τα φιλιά μου...
Ιamaticus
Μια χαρά πέρασα, ο Σπύρος σε περιμένει.
Το κείμενο δεν μιλάει ακριβώς για προβλήματα, περιγράφω την δικιά μου ασχετοσύνη με τα μπλόγκια...
Όλα καλά;
Αρνούμαι πεισματικά να... δικτυωθώ κοινωνικά με το "κοινωνικό φαινόμενο" που ονομάζεται fb. Το blogging ικανοποιεί την όποια ματαιοδοξία μου και η επικοινωνία με e-φίλους μέσω αυτού είναι για μένα αρκετή. Άσε που μερικοί e-φίλοι έχουν αποδειχτεί πραγματικοί Φίλοι για πάνω από 6 χρόνια!
Σε... σνουποφιλώ πιξελωτά ;)
εεεεε...αλατακι!!!!
ΒΕΒΑΙΑ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ....αφου μ ΑΓΑΠΑΣ!!!
εισαι ΚΑΙ ΛΑΡΙΣΑΙΑ..εεεε????
....Ρε συ...ΚΑΙ ΓΩ...Αιολικη καταγωγη....ΕΧΩ!!!!
αρα Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ...ειναι ΑΙΜΟΜΙΚΤΙΚΗ!!!!
και ως γνωστον Η ΑΙΜΟΜΙΞΙΑ ΗΤΑΝ:
"ΑΡΧΑΙΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΠΡΟΝΟΜΙΟ"!!!!!χαχαααααα!!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕς
Μarilia
Το βρίσκω σοφό αυτό που κάνεις. Αφού μάλιστα έχεις κάνει φίλους με το blogging είσαι υπέροχη.
φιλάκια...
Iamaticus
E, βέβαια, όλοι εμείς κατά δω είμαστε... αρχοντικής γενιάς!
ΥΓ. Φιλιά... βασιλικά (μπρρρρ)
ιωαννα μου καλημερα!!! εγω πειστηκα απο μια φιλη και πριν μερικους μηνες ανοιξα λογαριασμο στο face book!
δεν μπορω να πω οτι το μετανιωσα ουτε βεβαια οτι τρελαινομαι κιολας! το καλο ειναι παντως πως επανασυνδεθηκα με φιλες και φιλους που ειχα χρονια να δω!
τα μπλογκς ειναι αλλη ιστορια! ειναι κι αυτα ενα ημερολογιο ζωης και δημιουργιας για μενα!
και χαιρομαι που διαπιστωσα πως υπαρχουν ακομη ανθρωποι μεσα απο αυτα!!!
δεν καταλαβαινω ομως γιατι λες πως εισαι ασχετη με αυτα! μια χαρα μου φαινεται πως τα πας!
φιλια !!!
Mε συγχωρείτε είμαι βιαστική.....
Είμαι ανάδρομος,αλλά σε αυτό βρήκα τα χαρακτηριστικά πολλών σύγχρονων γυναικών.
a-kentavrou
Καλώς μου ήρθες, αλλά πότε θα... γυρίσεις στην ορθή φορά;
Την καλημέρα μου.
Τελείωσα όλα τα διαβάσματα σου.
Με προσοχή σαν καλή μαθήτρια.
Κα καθηγήτρια παρακαλώ να με περάσετε να μπορώ να σας παρακολουθώ πάντα!
Αν δεν είχε γράψει ο Σπύρος για εσένα δεν θα σε είχα ανταμώσει.
Πώς δεν τα κατάφερνα μη ρωτάς.
Είμαι και μικρή ακόμα!
Για όλα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!!!
apinkdreamer
χρυσό μου, το δικό σου μπλογκ είναι μαγικό, αν δεν το άνοιγες δεν θα μας χάριζες τόση χαρά και στιγμές ονειρεμένες.
Όσο για μένα άσχετη είμαι αλλά προσπαθώ...
Πολλά φιλάκια!
Γιαγιά Αντιγόνη
Η επίσκεψή σου μου δίνει μεγάλη χαρά και τα γλυκά μου δεν είναι τόσο πετυχημένα σαν τα δικά σου.
Τα διάβασες όλα; Χαρά στο κουράγιο σου που με άντεξες.
Σ' αγαπώ πολύ, το μπλογκ σου είναι αγαπημένο μάθημα για μένα.
Και βέβαια στον Σπύρο χρωστώ ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Πολλά φιλιά σου στέλνω...
Χα χα χα χα χα
χα χα χα χα χα
εσκασα στα γελια καλο μου με το κειμενο σου....
Κανε εσυ ντου και μη σε μελλει, αληθεια σου λέω
Μη θες βεβαια να τα μαθαινεις ολα και με τη πρωτη, σιγα σιγα θα γινουν ολοι φιλοι σου, να εισαι σιγουρη
Δεν ειναι απαραιτητο να μου μοιαζεις ―το ιδιο ηθελα κι εγω―
Φιλια
Αχ Ρίκη μου, έπρεπε να έρθεις εσύ ως εδώ για να καταλάβεις τον πόνο μου...
Επικοινωνούμε τελικά και χαίρομαι πάρα πολύ...
Σου στέλνω τα... πονεμένα μου φιλιά.
Τι ωραία που τα περιγράφεις...κι εγώ στην "κοινωνική δικτύωση" είμαι φρέσκια - καλά για facebook δεν το συζητάω καν. Λόγω νοοτροπίας δεν θέλω να γραφτώ! Δεν είναι κάτι που με εκφράζει!!! Κι αν θέλω να βρω καμιά ξεχασμένη φίλη υπάρχει και ο τηλεφωνικός κατάλογος !!!! (χι χι ) Εδω όμως με τα μπλογκς έχω κολήσει κι έχω γνωρίσει απίθανους ανθρώπους. Που όλοι ξεδιπλώνουν τις πτυχές τους και είναι πραγματικά ο εαυτός τους (τουλάχιστον όσουν ιντερνετικά έχω γνωρίσει εγώ). Χαίρομαι που σε βρήκα (ας είναι καλά η pink) Αν θες περνάς κι απο εμένα www.skeftomaiaraiparho.blogspot.com
Πολλά φιλιά
Δημοσίευση σχολίου