Τετάρτη, Δεκεμβρίου 30, 2009

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου 2009
Aς αφήσουμε τη μιζέρια μας στο χρόνο που πέρασε και ας αρνηθούμε το «γκρίζο» στο χρόνο που έρχεται. Δεν είναι δύσκολο..Αρκεί μόνο να αναλάβουμε ως πολίτες τις ευθύνες μας..

Σε ελάχιστες ώρες το 2009 παραδίδει τη σκυτάλη του στο νέο χρόνο μαζί με όλα όσα κληροδοτεί για την επόμενη μέρα. Την επόμενη μέρα μας. Είμαστε ένας λαός που λατρεύει τα ορόσημα αλλά αρνείται την αυτοκριτική. Ένας λαός που αρέσκεται σε ευχολόγια και υποσχέσεις, που δείχνει να αγνοεί τη διάκριση ανάμεσα στο σοβαρό από το σοβαροφανές, που πάνω απ όλα αρνείται το προφανές· να αντιμετωπίσει την παθογένεια του. Θεωρούμε μοναδικό χρέος μας προς τη χώρα ή το κράτος το ότι απλά ψηφίζουμε αγνοώντας το ότι εμείς είμαστε η χώρα και το κράτος, οι καθημερινές μας πράξεις και παραλήψεις. Εκλέγουμε για να μας εκπροσωπήσουν πρόσωπα που ποτέ δε θα εμπιστευόμασταν στη δουλεία μας με μόνο κριτήριο την αναγνωρισιμότητα τους ή την εξυπηρέτηση αναξιοκρατικών αιτημάτων μας. Έχουμε παραδώσει τη μόρφωση, την ενημέρωση και τη διαπαιδαγώγηση μας στον πλασματικό κόσμο της TV και του κάθε τυχάρπαστου τυχοδιώκτη. Έχουμε αναγάγει την ηθική και την τιμιότητα ως προσόντα και όχι ως προ απαιτούμενα. Έχουμε χάσει το μέτρο και ζούμε τα αποτελέσματα της κοινωνικής παρακμής μας. Το νέο έτος μας υπόσχεται μιζέρια, κρίση και ανασφάλεια γιατί εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε αυτό το τοπίο. Γιατί έτσι μας έμαθαν αυτοί που το κάνουν μαύρο. Γιατί έχουμε παραδώσει τα κλειδιά σε όλους αυτούς που δε θα καλούσαμε σπίτι μας για να αλλάξουμε το χρόνο. Δε χρειάζονται θαύματα. Αν κάνουμε την αυτοκριτική μας, αν αλλάξουμε τις μικρές κακές καθημερινές μας συνήθειες που δυσκολεύουν τη ζωή του διπλανού μας και κατά συνέπεια και τη δική μας, αν δείξουμε πως η «αγέλη» σκέφτεται και πράττει, αν ζητήσουμε τη χαμένη αισθητική στη ζωή μας, και πάνω απ όλα, αν ξαναανακαλύψουμε πως τα “θέλω” μας είναι προαπαιτούμενα και όχι ευχολόγια, τότε η νέα μέρα, ο νέος χρόνος, το αύριο που ξημερώνει θα μας δώσει ελπίδα. Αφού μας αρέσουν τα ορόσημα.. ας αφήσουμε τη μιζέρια μας στο χρόνο που πέρασε και ας αρνηθούμε το «γκρίζο» στο χρόνο που έρχεται. Δεν είναι δύσκολο..Αρκεί μόνο να αναλάβουμε ως πολίτες τις ευθύνες μας..

Μου άρεσε και το δημοσιεύω

Αναρτήθηκε από Αντίλογος στις 1:13 μ.μ. 3 σχόλια

3 σχόλια:

negentropist είπε...

Kαλό σου βράδυ, με ένα όμορφο ποίημα του Αντώνη Αντωνάκου :

Aυτό το φεγγάρι που βλέπεις και βλέπω
δεν είναι λείψανο του ορθολογισμού
είναι θαύμα γυμνωμένο
η πλέον ωραία σελήνη
σαν την ωραιότερη γυναίκα
η πλέον ωραία άγνωστη
ψυχορραγεί αιωνίως στα μάτια όλου του κόσμου


:)

Theodosia είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με τον Αντίλογο.
Εμείς χτίζουμε τον κόσμο που θέλουμε να ζήσουμε και μόνο εμείς.
Και το ποίημα του φίλου υπέροχο.

Και λοιπόν;E allora? είπε...

2010,μια νέα δεκαετία :)
Θερμές ευχές για την νέα χρονιά!!
Χρόνια πολλά και καλά!