H Aυτοκράτειρα Πολιτική και η Αυλή της

             Θυμάμαι πριν πολλά χρόνια παιδί ακόμη, με πήρε η θεία μου στην κηδεία κάποιου πολιτικού, οικογενειακού φίλου όπου άκουσα τη φράση “ο εκλιπών με μεγάλη συνέπεια υπηρέτησε την πολιτική”
            Εμένα πολύ μου κακοφάνηκε εκείνο το “υπηρέτησε” που παρέπεμπε στο “υπηρέτης” και έκτοτε δεν είχα σε καμιά υπόληψη τους πολιτικούς Ώσπου τα χρόνια πέρασαν και έμαθα πως αυτό ακριβώς πρέπει να είναι ένας πολιτικός, υπηρέτης της πολιτικής και του λαού, υπηρέτης αφιερωμένος του στυλ των μυθιστορημάτων της Μπροντέ.
           Τα χρόνια ξαναπέρασαν και ξαναέμαθα πως μόνον αυτό δεν είναι.
           Οι πολιτικοί (εντάξει, οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα), μετατράπηκαν από υπηρέτες της πολιτικής σε κόλακες και λακέδες της και από υπηρέτες του λαού σε δυνάστες..
           Η πολιτική βλέπεις, είχε προλάβει να μεταλλαχθεί σε τρυφηλή Αυτοκράτειρα.
Οργάνωσε Αυλή με τυφλούς και ευνούχους που τους έδωσε εξουσία ζωής και θανάτου, κατασκεύασε αρένα για να πετά τους υπηκόους στα λιοντάρια και άνοιξε ομαδικούς τάφους για να παραχώνει τους ενοχλητικούς.
          Μη σας κακοφαίνεται, το είπε άλλωστε και ο Αριστοτέλης. “Τα τρία γνωρίσματα των φορέων της εξουσίας πρέπει να είναι, ειλικρινής αφοσίωση στο ισχύον πολίτευμα, μεγάλη ικανότητα για την επιτέλεση των αρχηγικών τους καθηκόντων και τρίτο ηθικότητα και δικαιοσύνη ανάλογη προς το ισχύον είδος του πολιτεύματος”(η περαιτέρω ανάλυση δεν είναι της ώρας).
          Εκτός αυτού, ο Μακιαβέλλι δεν υποτάσσει την πολιτική στην ηθική.
          Καλές εκλογές!