Δευτέρα, Νοεμβρίου 09, 2009

Η χρονιά της φοβέρας


            ... Μοναχογιός ο Αλέκος, τον απέκτησε η κυρία Δέσποινα εκεί γύρω στα σαράντα, πάνω που είχε αρχίσει να την απογοητεύει το θέμα γάμος.

                Τυχερά πράματα όμως αυτά, στο κατηχητικό του Σαββάτου που πήγαινε απαραιτήτως, την πρόσεξε ο καθηγητής της θεολογίας που έκανε την ανάλυση του μηνύματος του ιερού Ευαγγελίου. Σοβαρός άνθρωπος, δεν μπορούσε να της κάνει απ’ ευθείας πρόταση γάμου, το ανέθεσε στον ιερέα, τον πατέρα Δαμιανό.
                Ο πατήρ, ενθουσιασμένος που θα ένωνε δυο ανθρώπους του θεού, μίλησε με τα θερμότερα λόγια στον καθένα για τον άλλον.
                Περιθώρια για χασομέρι δεν υπήρχαν, μετά τη Σαρακοστή έγινε ο γάμος και σε εννέα μήνες ακριβώς, γεννήθηκε ο Αλέκος.
                Εκπαιδευτικοί και οι δύο, ήταν δυνατόν το δικό τους παιδί να βγει παρακατιανό;
Όφειλε, είχε υποχρέωση να είναι ο πρώτος και όφειλε επίσης ν’ ακολουθήσει τον δρόμο των γονιών, το δρόμο του Κυρίου.
                Όλα έβαιναν καλώς μέχρι που ο Αλέκος τέλειωσε το Γυμνάσιο.
                Από κει και πέρα τώρα, ποιον πήγε και έμοιασε αυτό το πλάσμα, ήταν ένα μυστήριο.
                Δεν φτάνει μόνο που ψήλωσε και ομόρφηνε, έγινε ελεύθερος και ανεξάρτητος και δεν έμπαινε πλέον σε καλούπι....
                 Ολόκληρο το διήγημα στο http://alataki2.blogspot.com
                

Δεν υπάρχουν σχόλια: