Ήταν ίδιοι γιατί όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται τα ίδια για να ζήσουν και ήταν διαφορετικοί γιατί ο ένας έτρωγε πολύ και ήταν χοντρός, ενώ ο άλλος δεν είχε να φάει και ήταν αδύνατος.
Τον χοντρό άνθρωπο τον έλεγαν Φαταούλα και τον αδύνατο Νηστικό.
Ο Φαταούλας κάθε πρωί που ξυπνούσε, έστρωνε τραπέζι με όσα καλούδια είχε και έτρωγε μέχρι που του κοβόταν η ανάσα.
Μόλις απότρωγε, έτρεχε να ψωνίσει, γυρνούσε στο σπίτι, ξαναέστρωνε τραπέζι και το έριχνε πάλι στο φαγοπότι.
Με λίγα λόγια ο Φαταούλας όλη μέρα δυο δουλειές έκανε. Έτρωγε και γέμιζε τ' αμπάρια του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου